وی افزود: با انجام آزمایش‌های درون‌چاهی مختلف مشخص شد كه علت عدم تولید پایدار، پایین بودن شاخص بهره‌دهی چاه ناشی از پایین بودن نفوذپذیری سنگ مخزن است. با بررسی سناریوهای مختلف احیاء چاه و شبیه‌سازی آن در نرم‌افزارهای تخصصی نفتی توسط واحد مهندسی بهره‌برداری منطقه بهرگان، در نهایت احیاء چاه با روش فرازآوری با گاز پیشنهاد شد.
به گفته معاون مدیر منطقه نفتی بهرگان، در این روش، گاز مورد نیاز جهت تزریق به فضای حلقوی هندیجان 9 از طريق چاه هندیجان 14 تامین می‌شود. با پیشنهاد این روش پس از موفقیت‌آمیز بودن اجرای آزمایشی پروژه با نصب موقت لوله‌هاي چکسون، در نهایت نصب خط لوله 2 اینج از Kill Line چاه هندیجان 14 به فضای حلقوی چاه هندیجان 9 انجام شد و با نصب ادوات سطح‌الارضی لازم بر روی این خط از جمله شیر یک طرفه، شیر دروازه‌ای، چوک و فشارسنج، چاه هندیجان 9 از اواخر اسفند 1402 با دبی تقريبی 1000 بشکه در روز در مدار تولید قرار گرفت.
مهندس بیرانوند از مزایای روش فرازآوری با گاز را مقرون به صرفه بودن آن در مقایسه با سایر روش‌های فرازآوری مصنوعی از جمله پمپ الکتریکی درون‌چاهی و سر‌چاهی، همچنین وجود منبع پرفشار گاز از چاه هندیجان 14 در فاصله کمتر از 5 متر از چاه هندیجان 9 در سکوی نفتی WHP-07 و عدم نیاز به ساخت واحد تقویت فشار اعلام کرد.
وی در پایان، از همه همکاران منطقه بهرگان از جمله اداره مهندسی بهره‌برداری، سکوی بهرگانسر، تعمیرات، گروه تعمیرات دریا و خدمات فنی و مهندسی چاه‌ها که در به انجام رساندن موفق این پروژه مشارکت داشته‌اند، قدردانی کرد.
گفتنی است، در برخی از چاه‌ها با گذشت مدت زمانی از شروع تولید، به‌دلیل افت فشار مخزن وکاهش شاخص بهره‌دهی و در نتیجه کاهش توان تولید، انتقال نفت به سطح با دبی مطلوب به صورت طبیعی میسر نیست. در این شرایط، جهت احیاء چاه یا افزایش توان تولید، از روش‌های فرازآوری مصنوعی استفاده می‌شود. فرازآوری با گاز (Gas Lift) یکی از روش‌های فرازآوری مصنوعی است که با هدف احیاء و افزایش دبی بهینه در چاه‌های نفتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش با تزریق گاز به نقاط مشخصی از ستون نفتی چاه، چگالی متوسط سیال کاهش یافته و با کاهش فشار جریانی ته چاه، مجددا چاه فعال می‌گردد.
منبع: روابط عمومی شرکت نفت فلات قاره ایران
